27062011

Günaydın.

Bu sabah 32 dk boyunca ofisin kapısında bekledim. Anahtarım yoktu. Anahtarı olan tek kişi de geç gelme üstadıydı. Neyse. Sonuçta ofisteyim.

Sabah o kadar bombastik bir yağmur yağdı ki annem, yürüyüşten geri döndüm öyle fena yağıyor, dedi. Harbiden de öyleydi. Gece camı açıp yatmıştım. Sabah yağmurun sesine uyandım. Yorgana -evet yorgan haziran ayı ve yorgan.- iyice sarıldım kalan son 45dk’da misler gibi uyudum.

Hava hala daha tam camı açıp uyumalık. Yağmur sesi eşliğinde.

Ya da kalkıp kahve yapıp kitabı kapıp uyumalık.

Ben uyurdum ama. İçimde bir yerlerde koala var çünkü.

Ya da önceki hayatımda kesinlikle koala idim.

Havanın bu durumu hem güzel hem hüzünlü. Hele hele dün geceden sonra böyle olması sanki evrenin bana bi şeyler ima etmesi gibi geldi. Neyse.